کد مطلب:90246 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:240

مولای متقیان روحی له الفدا سخن را آغاز نموده ولی سربسته و كوتاه، فرمود: «یا همام اتق الله و احسن فان الله مع الذین اتقوا و الذین هم محسنون» سخن از قرآن كریم نشات گرفت، تا شنونده بداند كه منبع فیض و حلال همه ی مشكلات، كلام خداوند متعال است و مواعظ، حكم، كنیه، اشاره، انذار، بشارت، همه و همه در این برنامه

[صفحه 41]

تشریع آسمانی منطوی است:

ای «همام! راه تقوی و صیانت نفس را پیش گیر و اختیار كن، تا خداوند تو را نصرت عطا فرماید، چرا كه خداوند امدادهای غیبی خود را بر متقین و نیكوكاران اعطاء می نماید». این جمله ی كوتاه ولی مالامال از معنا، پرمحتوا، هدایت كننده، ارشادگر و جلادهنده ی دل با آن همه گستردگی معنوی، خواسته ی همام را برآورده نكرد «فلم یقنع بهذا لقول حتی عزم علیه».

صفحه 41.